Wat is bemoediging toch
een kostbaar geschenk. Ik denk terug aan momenten waarop het juiste woord op de
juiste tijd het instrument was waardoor in moeilijke periodes in mijn leven,
mij een nieuw perspectief, nieuwe moed en hoop werd ingeblazen – zelfs als ik
dat bemoedigende woord nou niet bepaald verdiend had.
Ik vind het zo mooi hoe in
The Message Filippenzen 4:5 wordt
samengevat:
“Maak aan allen die je ontmoet zo duidelijk mogelijk
dat je naast hen staat, dat je met “
hen bezig bent en niet tegen hen.”
Dat is een hele opgave, vind
je niet?
Want hoe moet het dan, als
we op een gegeven moment niet dezelfde zienswijze hebben met een ander? Of als
we geen zin hebben om verder te gaan met iemand nadat we beschadigd zijn of een
meningsverschil hebben?
In Filippenzen 4:1-5
vermaant Paulus de hele gemeente (en ons) met zo’n echt Paulusachtig antwoord,
waarvan de kern is: “Meiden, het is tijd
om de verschillen achter je te laten en verder te gaan! Jezus komt spoedig. Laat de mensen zien dat je boven de
verschillen kunt uitstijgen en ga weer aan het werk voor het Koninkrijk,
waartoe je geroepen bent.
De reden waarom wij moeten leren eensgezind te zijn is
dat we alleen zó het volle effect hebben wanneer we het evangelie van Christus
delen met de wereld om ons heen.
De mensen zien ons, en zij
kijken of wat wij belijden ook klopt met wat wij doen.
Ik weet zeker dat het gek overkomt
(en ook schijnheilig) in de ogen van mensen als zij zien hoe gauw Christenen
geneigd zijn tot twisten, kritiseren,
partijvorming, de spot drijven, of zelfs medebroeders en zusters in Christus
labelen als ketters, terwijl ze claimen dat ze wandelen in de liefde van God. Hoe
kunnen we verwachten dat ook maar iemand geneigd zou zijn om deel te worden van
een dergelijke geloofsgemeenschap?
Het verzwakt onze
effectiviteit, en daarom wilde Paulus ons eraan herinneren hoeveel kracht er
vanuit gaat als broeders en zusters in eenheid samenwonen (Psalm133:1). We
kunnen het ons niet permitteren dat onenigheid of twistpunten ons voortdurend
verdelen. Dat betekent niet dat wij zonden door de vingers zien, of een
voetveeg voor anderen worden, of de bijbelse tucht – op de juiste tijd en wijze
– zouden nalaten. Maar uiteindelijk, als we beseffen dat wij in Jezus Christus
dezelfde geest hebben, moet dat bij ons de wens oproepen om te stoppen met
onderlinge strijd, en te onderkennen wie de werkelijke vijand is – de duivel –
die bezig is ons te ontmoedigen om in ons leven Gods werk te doen.
Laten we niet naar elkaar
kijken als concurrent, of als probleem, of zelfs als “dat rare mens”
maar als lid van hetzelfde
team, met alle onderlinge verschillen die er zijn.
Laten wij mensen beseffen dat, als we stimuleren, ruimte maken, bemoedigen en
een beroep doen op de gaven en roeping in elkaars leven, de gemeenschap van vrouwen (en mannen)
op aarde in staat zal zijn om te functioneren en te bloeien zoals God het
bedoeld heeft.
Dat zal ons
geloofsgetuigenis zoveel te meer uitnodigend en effectief maken naar de wereld
om ons heen.
God weet zelf heel goed
hoe Hij moet handelen met degenen die correctie nodig hebben, en in de meeste
gevallen vraagt Hij niet aan ons om gebreken en tekortkomingen van anderen aan
te wijzen. Als wij de Heilige Geest zijn werk laten doen in iemands leven, en
in ons eigen hart blijven streven om te groeien in vriendelijkheid, verdraagzaamheid,
barmhartigheid, vergevingsgezindheid, en bemoediging, dan zullen we verbaasd
staan hoe Hij de dingen kan laten samenwerken ten goede voor ons en tot Zijn
heerlijkheid.
Onderschat niet hoe een woord van bemoediging, op het
juiste moment gesproken, hoop, genade en
moed kan geven aan iemand die misschien ergens mee worstelt waar jij geen weet
van hebt.
Er zijn massa’s mensen die
erg vlot zijn in het aanwijzen van wat er mis is met anderen, maar wij hebben
mensen nodig die juist vlot zijn in het aanwijzen van de goede dingen in het leven en in andere mensen, de dingen van God.
Wij zijn echt samen op
deze reis in het geloof. WE kunnen verschillen van mening of inzicht, maar wij
staan aan dezelfde kant. Uiteindelijk heeft niemand van ons het volmaakt voor
elkaar. WE zijn allemaal werk in uitvoering, mensen die opzien naar Jezus, de
Leidsman en Voleinder van het geloof (Hebreeën 12:2). Als wij werkzaam willen
zijn in het Koninkrijk op een manier waardoor God verheerlijkt wordt, dan
moeten wij zo helder mogelijk laten zien dat wij als gelovigen aan dezelfde
kant staan en dat we ons inzetten om te bouwen aan Gods Koninkrijk en om de
blijde boodschap van Jezus de delen met de mensen in deze wereld.
Dus, mijn vriendin, mocht
in jouw leven nog nooit iemand dat aan jou duidelijk hebben gemaakt, laat mij
dan degene zijn die zegt: “Ik sta naast je, ik bid voor je, en ik juich je toe
en moedig je aan! In Jezus naam!”
In liefde,
Andrea
Neem de tijd om jouw relaties binnen het Lichaam van Christus te evalueren. Is er iemand op wie je af moet stappen, om duidelijk te maken dat je aan zijn of haar kant staat en dat je met hen wil werken en niet tegen hen? Met eenheid als je doel, zoek vergeving en geef bemoediging waar het nodig is.
Leesplan:
Weekvers:
Reacties
Een reactie posten